Nama saya Siti Nurhaliza binti Anuar Zain.. Saya tinggal di sebuah perkampungan setinggan di Chemor, Perak.. Saya ada seorang jiran, namanya Mak Nyah.. Bukan, beliau bukanlah seorang bapuk.. Pada hemat saya beliau adalah wanita tulen, kerana beliau mempunyai seorang suami dan lima anak.. Nama sebenar beliau saya tidak begitu pasti kerana saya biasa memanggil beliau dengan gelaran itu sahaja.. Emak saya pula hanya memanggil beliau dengan gelaran Nyah.. Kadang-kadang bila emak saya memanggil beliau Nyah saya secara tidak sengaja terbuat lawak dengan mengatakan “nyah kau dari sini”.. Tetapi saya tidak berani menyuarakannya secara kuat-kuat, saya hanya bercakap dalam hati sahaja supaya saya tidak dilempang oleh beliau mahupun emak saya..
Sama seperti keluarga saya, keluarga beliau juga tidak begitu berada.. Maklumlah kami tinggal di kawasan setinggan.. Beliau bekerja sebagai pekerja kantin di kilang dan suaminya pula, err, maaflah saya tidak pasti pekerjaan suami beliau kerana saya rasa beliau sentiasa ada di rumah.. Rumah beliau ada dua bilik sahaja, dan yang paling saya tidak suka adalah bilik mandinya yang berlubang-lubang.. Kadang-kala apabila saya bertandang ke sana dan teringin untuk membuang air, saya rasa amat tidak selamat kerana seperti ada mata-mata yang memerhatikan.. Yelah walaupun saya bukan artis saya masih risau sekiranya ada pihak-pihak yang tidak bertanggungjawab menyebarkan gambar bogel saya.. Kerana saya tahu sekiranya saya ingin menjadi artis atau ahli politik satu hari nanti pasti ia akan menjadi masalah kepada saya kerana orang akan mempersoalkan perkara tersebut..
Saya bersimpati dengan keluarga beliau.. Kerana saya rasa keluarga beliau tidak mempunyai wang yang cukup.. Terutama untuk membeli baju.. Sebab itulah saya rasa mengapa beliau sering sahaja dilihat berkemban di mana-mana sahaja.. Bukan sahaja di sekitar kawasan rumah beliau malah sehingga ke rumah-rumah jiran sekalipun.. Sekali-sekala saya lihat beliau seperti watak Zaleha dalam Perempuan, Isteri dan Dot Dot Dot pun ada.. Tapi Zaleha tu cantik.. Okey bayangkan Zaleha yang berkemban tapi kulitnya gelap, rambut menggerbang, badan agak gempal, pendek, haa itulah Mak Nyah.. Eh saya tidak bermaksud untuk mengata beliau ya.. Saya cuma cuba memberi gambaran.. Harap-harap Mak Nyah tidak marah sekiranya beliau membaca karangan ini..
Mak Nyah bagi saya gemar bercerita.. Apabila ada masa lapang beliau pasti berkunjung ke rumah jiran-jiran untuk bercerita.. Hatta ketika emak saya sedang membasuh kain pun beliau sanggup bertandang di pintu bilik air dan bercerita dengan emak saya.. Beliau juga mempunyai pengetahuan yang luas terutama tentang kawasan perumahan setinggan kami.. Beliau sering tahu sesiapa yang membeli barang kemas baru, suami siapa yang sudah berkahwin lain, perabot siapa yang ditarik sebab tak bayar ansuran, siapa yang diberhentikan kerja, anak siapa kena tangkap sebab hisap dadah dan macam-macam lagilah.. Saya juga suka mendengar cerita beliau, sebab walaupun suaranya yang lantang agak menyakitkan telinga, saya suka melihat mimik muka beliau yang bersungguh-sungguh mengiyakan apa yang diceritakannya sehingga mulutnya terjuih-juih.. Kadangkala saya ketawa sendirian melihatkan telatah beliau.. Selalunya saya akan menyediakan Majalah Ujang apabila hendak menonton beliau berbicara dengan ibu saya, supaya apabila saya hendak ketawa saya akan buat-buat ketawa kerana membaca majalah.. Maklumlah kan tidak baik untuk anak kecil menyampuk atau mencuri dengar perbualan orang tua..
Pada Hari Raya saya suka ke rumah beliau.. Ini kerana beliau pasti akan menghidangkan ketupat.. Emak saya tidak pernah membuat ketupat.. Emak saya setiap tahun akan memasak lemang.. Jadi untuk memakan ketupat saya akan pergi ke rumah beliau.. Tapi beliau amat kedekut untuk memberikan duit raya.. Beliau akan memberikan alasan tidak mempunyai duit tukar dan apabila saya menyediakan duit tukar, beliau berkata duit masih belum dikeluarkan dari bank.. Kadang-kadang saya terpaksa tunggu hingga tengahari untuk menunggu beliau mengeluarkan duit dari bank.. Tapi sebenarnya bank itu terletak dalam bilik beliau.. Kerana sebelum memberikan saya duit raya itu beliau hanya masuk ke dalam bilik dan apabila beliau keluar beliau akan memberikan duit raya itu.. Mungkin beliau adalah kaya secara senyap-senyap sehingga mempunyai bank di dalam bilik..
Daripada kelima-lima anak beliau, seorang daripadanya sebaya dengan saya.. Walaupun berkawan baik tapi kami sebenarnya adalah musuh dalam diam.. Ini kerana kami adalah musuh ketat dalam permainan guli kerana tahap ketereran kami adalah lebih kurang sama.. Ada ketika dia menang dan ada ketika saya menang.. Apabila sudah menang banyak, saya menanam guli tersebut di belakang rumah, untuk memastikan tiada orang yang mencurinya.. Tapi apabila saya mengorek tempat itu semula saya dapati guli saya telah tiada.. Saya amat kecewa tapi saya tahu anak jiran saya itulah yang mencuri guli tersebut.. Sebab sebaik saja saya kehilangan guli itu saya dapati dia tiba-tiba mempunyai guli yang banyak, walaupun lepas kalah teruk dengan saya.. Jadi kamipon terus putus kawan.. Untuk 24 jam.. Esoknya kami main seperti biasa semula..
Walaupun banyak kekurangan, saya sayang jiran saya.. Terima kasih Mak Nyah dan keluarga untuk semuanya..
No comments:
Post a Comment